আখৰ বা শব্দৰ
নাই যে ভৌতিক শৰীৰনাই শিপা–ছাল,
ডাল–পাত–ফুলৰ অপৰূপ বাহাৰ।
…
জানো,
কবিতাও তেনেই অশৰীৰী
অভিন্ন আত্মাস্বৰূপ কবিৰ
সুখে–দুখে আজন্ম সহচৰী ।
…
প্ৰমাদবশতঃ
প্ৰেমিক কবিয়েতো
সাদৰ আঙুলি বুলাই
চাব খোজে লিৰিকি বিদাৰি
কবিতাৰ ছাইৰঙী চুলিটাৰি।
…
শব্দৰ জোনাকত তিতি বুৰি
প্ৰেমাকুল কবিয়ে চাই ৰয়
কবিতাৰ সেই নীলিম চকুযুৰি
আছে য’ত উজলি
আলফুলীয়া সপোনৰ শাৰী !
…
অমল প্ৰেমৰ সঁফুৰা বিলাই
জীৱনৰ ভিতৰে বাহিৰে মোৰ
কবিতাই যে বিচৰণ কৰে
উটি ভাহি ফুৰে হিয়া আকাশত
